Ерөөл бол гайхамшиг, нигүүлсэлээр дүүрэн Бурханы ажил юм

2021 оны 12-р сарын 12-ны өдөр Ханамаки гэр бүлийн сүмд Тэнгэрлэг Японы Тэнгэрлэг Эцэг эхийн Ариун Нийгэмлэгийг хариуцсан Бүсийн бүлгийн ерөнхийлөгч Банг Санг-ил болон түүний эхнэрийг хүлээн авч уулзсан Ивате дүүрэгт зориулсан тусгай ёслол болов.
Номлолынхоо үеэр тэрээр Японы ард түмэнд дургүйцсэн аавынхаа сэтгэлийг өөрчилсөн тухай өөрийн туршлага дээрээ үндэслэн Жинхэнэ эцэг эхийн өгсөн адислалуудын нигүүлслийн талаар гэрчилсэн юм.
Редакцийн хэлтэс
Иватэ дүүргийн бүх хүндэт гишүүдтэй уулзаж байгаадаа таатай байна.
Би тайзан дээр гарсан ч өнөөдөр юу ярих ёстой вэ гэж бодож байна.
Би Жинхэнэ эцэг эхийн сурталчилсан номлол, бидэнд итгэмжлэгдсэн эрхэм зорилго эсвэл Гэр бүлийн холбооны таван үндсэн бодлогоос хэд хэдэн сэдвийг сонгож болох байсан ч эхнэрийнхээ гэрчлэлийг (Казүё Фүжинохара) сонсоод би Би юу ярих ёстой талаараа итгэлтэй байна.
Чухамдаа түүний ярианы үеэр миний зүүн цээж өвдөж, Иватэтэй холбоотой аав минь (түүний сүнс) энд ирсэн юм шиг санагдсан.
Тиймээс би аавыгаа багтаасан гэрчлэлээ хуваалцахыг хүсч байна.
Бардам хүү нэгдлийн сүмд элсэв
Би таван дүүтэй: хоёр ах, хоёр эгч, нэг дүү.
Би багаасаа аав, ээж, ах эгч нараа их хүндэлдэг байсан.
Тэр ч байтугай тосгоны хүмүүс “Би хүүгийн үлгэр дуурайлал болсон” гэж хэлдэг байсан.
Гудамжинд явж байхдаа өөрөөсөө ах хүнтэй таарвал “Сайн уу” гэж халуун дотноор угтдаг байсан. Би бусадтай мэндчилгээ дэвшүүлдэг мэргэжилтэн байсан.
Би Есавтай дахин нийлэхдээ долоон удаа газар бөхийсөн Иаковоос илүү байсан байх.
Ээж маань “Чи нохойтой ч мэндлэх байсан” гээд инээдэг. (инээв)
Би нэгдлийн сүмд (Гэр бүлийн холбоо) хөтлөгдөхөөсөө өмнө Христийн сүмд явсан.
Манай эгч бас Христийн шашинтай байсан ч намайг Нэгдлийн сүмд элссэнийг мэдээд аав руу минь намайг доромжилж байсан.
Тэрээр “Санг-ил нэгдлийн сүм хэмээх бузар шашны шашинд элссэн. Тэр галзуу юм. Тэд түүнийг үүсгэн байгуулагч Сун Мён Мүүнийг “Жинхэнэ аав” гэж дуудаж, тэднийг төрүүлж өсгөсөн аавуудыг “хуурамч эцэг” гэж дууддаг. ‘.”
Аав маань маш их цочирдсондоо намайг бүлгээсээ гар гэж хэлсэн.
Нэг өдөр аав маань шилэн аяганд пестицид хийж өгөөд “Чи Эв нэгдлийн сүмд очвол би энийг ууна. Чи яах вэ?” Миний итгэл хэзээ ч ганхаагүй ч хайрт аавдаа тэгж чадаагүй.
Би больж, тэр хундагатай байя гэж хэлэхээс өөр арга байсангүй.
Би өмнөд Солонгосын гол хот болох Гванжугийн нэгэн их сургуульд сурсан.
Манай эцэг эхийн гэр Кванжү хотоос зуун километрийн зайд байдаг.
Аав ээж маань над дээр бараг ирдэггүй байсан тул нэгдүгээр курст байхдаа гэрчлүүлсний дараа CARP-ийн дотуур байранд дөрвөн жил амьдарсан.
Гэсэн хэдий ч намайг сар бүр төрсөн нутаг руугаа явах болгонд аав маань надаас “Чи Эв нэгдлийн сүмээс гарсан уу?”
Би их сургуулиа төгсөөд Мокпод (CARP) дотуур байрны удирдагч болсон.
Бид дөнгөж эхэлж байсан болохоор манайд оюутан байгаагүй.
Тэр үед аавтайгаа нэг иймэрхүү яриа өрнөж байсныг санаж байна.
Аав: “Тэгэхээр чи сургуулиа төгссөн. Хаана ажиллах гэж байгаа юм бэ?”
Би: “Би Мокпогийн нэгэн компанид ажиллах гэж байна.”
F: “Компанийн нэр юу вэ?”
Б: “Үүнийг CARP гэж нэрлэдэг.”
(инээв)
Аав маань CARP-ийн талаар мэддэггүй юм шиг санагдсан.
Тоглолтын өмнө мөрөөдөж байсан зүйлс
Жаахан харайх гэж байна, гэхдээ би ерөөл хүртэхээс өмнөх болон дараа нь ярилцъя.
Нэг өдөр би Жинхэнэ эцэг эхчүүд Ёнгинд (Илхва Макколын үйлдвэр) адислал авахаар гишүүдтэй таарах гэж байгаа тухай мессеж хүлээн авлаа.
Би адислал авахын тулд урьд өмнөхөөсөө илүү их Чонсоныг зориулах ёстой юм шиг санагдсан тул тэр өдөр залбирч, нум мөргөж, үгсийг чангаар уншсан.
Тэгээд тэр шөнө би зүүд зүүдлэв.
Жинхэнэ Эцэг олон хүн цугларсан газарт ирэв.
Тэр “Би одоо чамтай таарах болно. Гэхдээ нэг болзол бий” гэж хэлсэн.
Бүгд түүний яриаг анхааралтай сонсов.
Тэр алс холын газар зааж, “Чи үүнийг харж байна уу? Наашаа гүйгээд буцаж ир. Би хамгийн түрүүнд буцаж ирсэн хүмүүстэй таарч эхэлнэ” гэв.
Оюутан байхаасаа л спортод их итгэлтэй байсан болохоор баярлаж “Аав намайг сайн мэднэ” гэж бодсон.
Гэтэл аав “Гүй” гэж хашгирахад бүгд нэг дор гүйж эхлэв.
Буцахдаа би хамгийн сүүлд байсан.
Би үг хэлэхээ больсон; маш олон хурдан гүйгч байсан.
Аав нэг, хоёр, гуравдугаар байрт орсон гүйгчдийг тааруулж “Маргааш дахиад ирээрэй” гэж хэлсэн.
Зүүднээсээ сэрж, бүхэл бүтэн өдрийг янз бүрийн мэдрэмжээр өнгөрөөсөн.
Магадгүй тэр үед адислал надад зориулагдаагүй байх.
Би сэтгэлээр унасан юм шиг санагдсан.
Чонсон өргөхөд ганц лаа хангалттай биш гэж итгэж, хоёр лаа асаан залбирч, тэр шөнөдөө би тэнгэрлэг зарчмыг цээжиндээ тэврэн унтсан.
Дараа нь өмнөх шөнийн дүр зураг зүүдэнд минь гарч ирэв.
Жинхэнэ Эцэг бүгд цугларсан эсэхийг асуухад бүгд баяртайгаар “Тийм ээ!”
Аав “Та нар өчигдрийнх шигээ гүйх гэж байна. Тэгээд би зөвхөн нэг, хоёр, гуравдугаар байрын гүйгчдийг л тааруулна” гээд гүйж эхлэх тушаал өгсөн.
Энэ удаад нэгдүгээр байрт шалгарна гэдэгтээ итгэлтэй байсан болохоор хурдхан шиг уралдлаа.
Гэхдээ би хамгийн сүүлд дахин орж ирсэн.
Тэр өдөр би ямар ч ажил хийж чадаагүй.
Ерөөл авах нь ямар хэцүү байх бол гэж би эргэлзэж байлаа.
Хэрхэн илүү их Чонсон санал болгох вэ гэж бодоод аавын үгэнд ороон унтахаар шийдлээ.
Би Жинхэнэ Эцгийн Сонгомол Номлолын зуу гаруй боть номыг эргэн тойронд минь эгнүүлэн эгнүүлэн цээжин дээрээ Тэнгэрлэг зарчмыг унтлаа.
Маргааш шөнө нь би ийм зүүд зүүдлэв.
Би нэг заалны хамгийн арын хэсэгт сууж байсан болохоор сууж байсан газраасаа гүйгээд ирвэл нэгдүгээр байранд орж чадахгүй байх вий гэж санаа зовж байлаа.
Гэтэл Жинхэнэ Эцэг “Баруун тийшээ эргэ!
Гүй!”
Энэ бол миний хувьд маш том боломж байсан бөгөөд би энэ боломжийг алдахыг хүсээгүй бүх хүчээ дайчлан гүйсэн.
Би их зөрүүтэйгээр нэгдүгээр байрт орсон.
Тэгтэл аав “Би энэ хүнийг өнөөдөр л ерөөх гэж байна” гэж хэлээд нэг эмэгтэйг дагуулан авчирсан.
Энэ бол миний эхнэр байсан!
Жинхэнэ эцэг эхийн ард зогсоод дурсгалын зураг татууллаа.
(алга ташилт)
Тоглолтын үеэр Ёнгинд болсон явдал
Дараа нь миний хуваалцах гэж байгаа зүйл бол тоглолт болох газар болсон явдал юм.
Би урдаас гурав дахь эгнээнд суув.
Жинхэнэ Эцэг бидэнд үгээ хэлэх цаг гаргаж, хайраа цацсан.
Гэтэл тэнд байсан зарим эрчүүд аавын үгнээс залхаж, хоорондоо шивнэлдэцгээв.
Тэд эмэгтэй адислалд нэр дэвшигчид рүү хараад “Тэр хөөрхөн юм уу” эсвэл “Тэр сайхан биетэй” гэх мэт үгсийг хэлжээ. Хэдий хэн ч хэлээгүй ч аавын үгийг хангалттай сонссон, аль болох хурдан тохирохыг хүссэн хүмүүс олон байсан гэдэгт би итгэлтэй байна.
(Аавын яриа удаан үргэлжилсэн тул) Би угаалгын өрөө орох хэрэгтэй болсон.
Гэсэн хэдий ч тэмцээн болох газар адислалд нэр дэвшигчидээр дүүрэн байсан тул хэрэв та явсан бол буцаж ирэх боломжгүй байсан.
Энэ нь хэцүү асуудал болсон ч надад өөр сонголт байсангүй.
Би цугларсан хүмүүсийн дундуур алхаж, ар тал руугаа хөдөлж, заалнаас гарахыг хичээж эхлэхэд таарч эхлэв.
Энэ хэтэрхий оройтсон байсан!
Би урд руу буцаж очиж чадаагүй.
Тохирсон хос бүрийн хувьд алга ташилт дүүрэн байлаа.
Гэсэн хэдий ч энэ нь миний мөрөөдөж байснаас тэс өөр байсан.
Тэгтэл Жинхэнэ аав тавцангаас бууж ирээд нэг эмэгтэйн гараас хөтлөөд нааш цааш алхаж байгаа бололтой.
Би сайн харах гэсэндээ урд байгаа хүнээс нурууг нь ашиглаж болох уу гэж асуув.
Тэр зөвшөөрсөн тул би түүний мөрөн дээр гараа тавиад үсэрч, өөрийгөө өргөв.
Энэ үед аав цугласан хүмүүс рүү хуруугаа заалаа.
20, 30-аад эрчүүд сонгогдсон болов уу гэж гараа өргөсөн.
Аав тэднийг нэг нэгээр нь няцаасаар байгаад гараа зөөлхөн өргөхөд “Урагшаа” гэж хэлэхэд нь би яг тэгж таарсан.
(Тэр надтай таарсан эмэгтэй) яг миний мөрөөдөж байсан хүн байсан.
Жинхэнэ аав чангаар инээдэг
6500 хосын адислалд зориулж зургуудыг тааруулахдаа бас ашигласан.
Зарим хүмүүс зургаа ч гэсэн хугацаанд нь илгээж чадаагүй тул зургаа факсаар илгээсэн байна.
Өнөөдөр факсыг үнэхээр ашигладаггүй ч одоогийнхоос хамаагүй муу байсан.
Машинууд хангинаж, шажигнаж, зарим нэр дэвшигчдийн нүүр царай нь сунасан эсвэл агшсан байсан тул жинхэнэ хүн шиг харагдахгүй байв.
Зарим нь бараг харагдахгүй байсан (бэхний улмаас).
Гэсэн хэдий ч 6500 хос жинхэнэ эцэг эхчүүдэд бүрэн итгэдэг учраас адислагдсан.
(алга ташилт)
Би энэ түүхийг хүртэл сонссон.
Аав нэр дэвшигчдийн заримыг нь зурагтай нь тааруулж байхад нэгийг нь унагасан бололтой.
Хэдэн цаг аль хэдийн өнгөрсөн байсан болохоор тэр зарим зургийг барьж чадахаа больсон гэж бодож байна.
Ямартай ч энэ зураг унасан газрын ойролцоо сууж байсан эгч санаа зовохоо больж чадсангүй.
Тэр аавыгаа зураг унасан гэж нүдээрээ ярьсаар (гэхдээ тэр анзаараагүй бололтой) зургаа буцааж өгөхөөр зориг шулууджээ.
Гэсэн хэдий ч аав “Энэ бол чиний (шаардлага)” гэж хариулав.
Гэтэл энэ эгч санаандгүй зургаа унагачихлаа гэж бодохоос өөр аргагүй.
Тэр аавыгаа хэд хэдэн удаа ятгах гэж оролдсон ч аав нь энэ бол өөртэй нь таарч байна гэж хэлсээр байв.
Зүрх нь хагарч, долоо хоног орчим зургаа харж чадсангүй.
Түүнд цорын ганц зүйл бол аав зургийг нь хаясан байх.
Гэвч тэр зургийг харах хүсэл эрмэлзэлээ цуглуулсан бөгөөд үүнийг үзэхэд зурган дээрх эрэгтэй яг түүний хамгийн тохиромжтой хань байх болно гэж төсөөлж байсан шигээ байв.
Тэр маш их баярласан.
Энэ гэрчлэл аавд хүрэхэд тэр чангаар инээв.
Аавдаа нэгдэх итгэл, япон эхнэрээ тайлбарлаж байна
6500 хос адисласны дараа Жинхэнэ эцэг эх Япон-Солонгос хосуудад хань ижилээ жинхэнэ эцэг эхтэйгээ танилцуулахаар дөрвөн өдрийн хугацаа өглөө.
(Хэцүү байсан, гэхдээ) Би аавдаа Эв нэгдлийн сүмд итгэдэг, яаж япон эхнэртэй болсон тухайгаа хэлэхгүй бол үүрд хэцүү байх болно гэж бодсон.
Ёнгин дахь тоглолтын газраас эцэг эх рүүгээ (Өмнөд Жоолла мужийн Сүнчон хотод байдаг) залгахад том ах маань хариулсан.
Би түүнд нөхцөл байдлаа хэлэхэд тэр уурласан.
Тэрээр “Чи үнэхээр япон хүнтэй гэрлэж байгаа юм уу?
Эцэг эх маань мэдээгүй байхад хурим яаж дуусах юм бэ!”
Би Сөүлийн буудлаас дахин залгах гэж оролдсон.
Том ах ахиад л хариулахад нь би Сөүлийн буудалд байна, Сүнчон явах гэж байна гэхэд тэр зүгээр л “Юу ч байсан” гээд утсаа таслав.
Галт тэргэнд суугаад өглөө 5:00 цагийн орчимд Сүнчонд ирлээ.
Намайг залгахад аав энэ удаад хариулсан.
Аавын минь уур хилэн их болтлоо “Хэзээ ч битгий гэртээ ирээрэй! Чамайг үгүйсгэнэ. Чи миний хүүхэд биш болчихлоо” гэж хашгирсан тул ах нь түүнд энэ мэдээг хэлсэн байх.
(I эргэлдэж байсан) автобусны буудлын ойролцоох зах дээр ахын эхнэр намайг яаж байгааг харахаар ирэхэд.
Саяхан гэрлэсэн эхнэрийг маань ханбок өмссөн байхыг хараад бага зэрэг тайвширсан бололтой.
Манай бэр эгч “(Эхнэр чинь) солонгос хүн шиг харагддаг, өндөр биетэй. Манай аав түүнтэй уулзахад зүгээр байх, гэхдээ татгалзвал бид юу ч хийж чадахгүй. Ямар ч байсан явцгаая. “гэж хэлээд биднийг гэртээ аваачлаа.
Намайг очиход аав, ээж, ах хоёр хаалганы өмнө хүлээж байв.
Аав маань уурлаж, ээж уйлж, хамгийн том ах намайг өшиглөж, “Чи новш!”
Энэ нь өрнөж байхад хөршүүд маань үймээн самуун юу болохыг харахаар эргэн тойрон цугларч эхлэв.
Аав маань эргэн тойрныхоо нүдийг хараад биднийг дотогш оруулахаас өөр аргагүй гэдгийг мэдэв.
Тэгээд аав маань эхнэр рүүгээ хашгирч эхэлсэн.
“Чи япон хүн шүү дээ? Япончууд үнэхээр муу хүмүүс. Чи намайг Иватад хичнээн их тэмцсэнийг мэдэх үү?”
Эхнэр маань уучлалт гуйхаас өөр юу ч хийж чадсангүй.
Тэгээд аав надаас “Чи энэ эмэгтэйтэй гэрлэж, түүнийг үнэхээр аз жаргалтай болгож чадна гэдэгтээ итгэлтэй байна уу?”
Би бүх хүчээ дайчлан “Тийм ээ! Би хариуцлагаа үүрч, түүнийг баярлуулах болно” гэж хариулав.
Аав, ээж хоёр гэрээсээ гараад “Айго, Айго” гэж уйлсан.
Хүмүүсийн зүрх сэтгэлд хуримтлагдсан дургүйцлийг тайлдаг жинхэнэ эцэг эхийн адислалын агуу чанар
Дэлхийн 2-р дайны үед аав минь албадан хөдөлмөр эрхэлж, Иватэ мужийн нүүрсний уурхайд ажилладаг байсан.
Тэр үхэлтэй олон сойзтой байсан бөгөөд амь насаа алдахаас айж зугтав.
Аав маань өөрт тохиолдсон явдлын тухай гэр бүл, найз нөхөддөө олон удаа ярьж байсан.
Намайг бага байхад гэрт нь туслахыг гуйдаг байсан.
(I дургүй хүрээд) намайг царай гаргахад (жийрхэж) аав минь нүүрсний уурхайд зовлон зүдгүүрээ ярьж, зугтаж эхэлдэг, гэрийн ажил, гэрийн ажил бол бодитой ч биш гэж хэлдэг байсан. ажил.
Тэр багадаа Иватэгаас Шимоносэки хүртэл алхсан гэж хэлсэн ч надад Шибуяагаас Шинжүкү хүртэл (богино зайтай) гэж бүртгэгдсэн.
Энэ нь надад огтхон ч нийцээгүй.
Аавыг энэ тухай ярих болгонд бүхэл бүтэн гэр бүлийнхэн “Ахиад л явна даа” гэж бодсоор аажим аажмаар чих дүлийрч байв.
Гэтэл аав маань энэ түүхийг эхнэртээ ярихад тэр болгонд уйлдаг байсан.
Тэр Иватэгаас Шимоносэки хүртэл хэр хол байгааг мэдэж байсан нь ойлгомжтой.
Түүний үгийг хэн ч сонсохгүй, харин чих тавиад зогсохгүй нулимс дуслуулж байсан хүн энд байв.
Аавын минь ярилцах хамгийн сайн хүн гарч ирэв.
Өмнөд Солонгост шинэ жил, обон баяраар хүүхдүүд эцэг эхийнхээ гэрт цуглардаг.
Ийм үед бэрүүд бүтэн өдрийг амрахгүй өнгөрөөж, хоолоо бэлддэг байсан ч аав маань эхнэртээ “Чи тэгэх хэрэггүй. Миний хажууд суугаад миний яриаг сонс” гэж хэлдэг байсан. тэр түүнд ижил түүхүүдийг ярих болно.
Нэг удаа тэр над руу залгаад гэртээ зочлох төлөвлөгөө байгаа эсэхийг асуусан.
Би тэгээгүй гэж хэлэхэд тэр намайг эхнэрээ ирж уулзуул гэсэн.
Тиймээс би эхнэрээ түүнтэй уулзуулж, буцаж ирэхэд нь би юу хүсч байгаагаа асуув.
Хүлээгдэж байсанчлан тэрээр энэ нь түүний “Иватэгийн түүх”-ийн тухай гэж хэлсэн. (инээв) Энэ нь нэг, хоёр, бүр гурван жил үргэлжилсэн.
Аав маань хоёр охин, дөрвөн бэртэй ч хамгийн их харьцдаг нь миний эхнэр байсан.
Тэр надаас илүү түүний хайрыг хүлээж авсан.
Аав маань надад Иватэгийн тухай түүхийг ярихад нэг чихээрээ орж нөгөө чихээрээ гардаг байсан.
Эхнэр маань тодорхой зүйлийг тайлбарласны дараа би түүний юу туулсаныг эцэст нь ойлгосон.
Би түүний Иватаас зугтаж явсан нэгэн түүхийг хуваалцмаар байна.
Энэ нь Нагоя эсвэл Осакагийн ойролцоо байсан ч аав минь өлсөж, хэн нэгний байшинг тогшив.
Далан гаруй насны эмгэн гарч ирээд аавыг минь өрөвдөөд дотогш оруулав.
Бүсгүй усанд орохдоо дөнгөж бэлдсэн гэдгээ хэлээд усанд орохыг зөвшөөрөв.
Хувцсаа тайлахад тэр хувцас нь нөхрийнхөөхтэй ижил хэмжээтэй байгааг анзаарчээ.
Аавыг ваннаас гарахад тэр солих хувцас, оройн хоолоо бэлдсэн байв.
Бүсгүй түүнийг хоолоо идээд сайхан амарч, хонохыг зөвшөөрөв.
Маргааш нь аавыгаа баярласнаа хэлээд гэрээсээ гарч явахад эмгэн түүнд костюм, халаасны мөнгө өгчээ.
Аав маань эхнэртээ тохиолдсон явдлынхаа талаар ярихад япон хүмүүстэй өнгөрүүлсэн сайхан дурсамжууд нь түүнд дахин сэргэсэн юм.
Тэр ч байтугай түүнд “Одоо бодоод байхад надад тусалсан япон хүмүүс зөндөө байсан. Би тэр хөгшин эмэгтэйг санаж байна. Диваажинд очсон байх. Японд олон сайн хүмүүс байсан” гэж хэлж байсан.
Эхнэр минь гашуун зовлон, шаналал дунд булагдсан аавын минь зүрхийг чөлөөлсөн.
(алга ташилт)
Би аавтайгаа хэчнээн гүнзгий эцэг эх, үр хүүхдийн харилцааг бий болгосон ч түүний зүрх сэтгэлд Японд бий болсон дургүйцлээс салж чадахгүй байх байсан.
Манай аав шиг солонгосчууд одоо ч олон байгаа.
Тэдний эхнэр, хүү, охин хоёрын дургүйцлийг тайлж чадахгүй.
Солонгос, Японы Ерөнхийлөгч, Ерөнхий сайд нар хэчнээн удаа хэлэлцээ хийсэн ч түүхэн асуудлыг шийдвэрлэх амаргүй.
Гэсэн хэдий ч Жинхэнэ эцэг эх нь Солонгос, Японы соёл хоорондын адислалаар ийм амжилтанд хүрсэн.
Мөн тэд олон улсын адислалаар (гэрлэлтээр) дэлхийн хил хязгаарыг арилгахыг оролдсон.
Энэ ямар гайхалтай юм бэ?
Би заримдаа Японд Солонгосын Ассамблейн гишүүд болон Японы хоолны дэглэмийн гишүүдийн хоорондын яриа хэлэлцээнд оролцдог.
Би аавынхаа түүхийг үргэлж хуваалцдаг бөгөөд ерөнхийлөгч Сун Мён Мун, Хан Хажа нар бүгд үргэлж сэтгэгдэл төрүүлдэг.
Гадаадад амьдрахгүйгээр ойлгогдохооргүй зовлон
2018 оны 10-р сард Жинхэнэ ээж Солонгос гэр бүлд гэрлэсэн 4000 орчим япон эмэгтэйчүүдийг Чонпён хотын Чон Сон Ван Лим ордонд тусгай цугларалтад урьсан.
Тэд ээжтэйгээ уулзахдаа “Чи солонгосчуудтай гэрлэхэд хэцүү байсан байх. Та Тэнгэрлэг Эцэг эх (Бурхан) ба Жинхэнэ эцэг эхийн хүссэн төгс ертөнцийг бүтээхийн тулд тэвчээртэй байсан” гэж хэлэхэд Япон эмэгтэйчүүд түүн рүү хөдлөв. нулимс.
Японы найман эмэгтэйн хувьд тэр өдөр тэдний төрсөн өдөр байсан тул тайзан дээр уригдаж, ээж нь нөхөр нь төрсөн өдрөө тэмдэглэдэг үү, бэлэг авсан уу гэж асуув.
Зарим эмэгтэйчүүд сандарсан мэт санагдсан тул ээж нь аав нь төрсөн өдрөө хуваалцаж, эмэгтэйчүүдийг тайвшруулж байсан болохоор нь түүнд хэзээ ч баяр хүргэж байгаагүй гэж хэлсэн.
Солонгост амьдардаг бүх япончууд хэцүү байдаг.
Японд амьдардаг солонгосчуудын хувьд ч мөн адил.
Энэ нь ямар хэцүү байдгийг олон улсын гэрлэлтийг үзсэн хүмүүс л мэддэг.
Японд ирээд 23 жил болж байгаа ч кимчигүй будаа идэж чадахгүй л байна.
Би кимчид их дуртай.
Дадал зуршил бол аймшигтай зүйл юм.
Би нэг удаа Кацушика гэр бүлийн сүмийн удирдагч байсан (Хойд Токиогийн дүүрэг).
Нэгэн шөнө намайг сүмээс унадаг дугуйгаар шөнө дундын орчимд харих гэтэл цагдаа зогсоосон.
Тэр надаас “Энэ таны дугуй мөн үү?”
Гэмт хэргээс урьдчилан сэргийлэх регистрийн дугаарыг шалгасны дараа намайг хятад хүн мөн үү гэж асуусан.
Би Солонгос хүн гэдгээ хэлээд үнэмлэхээ үзүүлсэн.
Гэтэл дараа нь ямар нэг зүйл болсон.
Сүмээс зээлж авсан дугуй маань миний нэр дээр бүртгэлгүй байсан тул цагдаа над руу чанга дуугаар “Энэ чинийх биш” гэж хашгирав.
Би сүмээс зээлж авсан гэдгээ хэлээд, эмэгтэй төлөөлөгчдөөс эхлээд бүртгүүлж болно гэж үзсэн ажилтнуудынхаа нэрийг жагсаав.
Гэхдээ тэдний хэнд нь ч бүртгүүлээгүй.
Миний эргэн тойронд олон цагдаа цугларч эхлэв.
Тэд хоёр гарыг минь араар минь атгаад намайг цагдаад хамт ирээрэй гэж хэлсэн.
Би цагдаад зориуд очно гэж хэлээд хэний нэр дээр бүртгэгдсэнийг хэлээч.
Тэгээд тэд надаас Фүжинохара-саныг таньдаг эсэхийг асуусан.
Сүмийнхэн манай эхнэрийн нэр дээр дугуйг бүртгүүлсэн бололтой.
(инээв)
Би түүн рүү залгахыг зөвшөөрсөн бөгөөд тэр бүх зүйлийг засч залруулсан боловч тэр цагаас хойш гудамжаар алхаж явах бүртээ цагдаа нар над дээр ирж, намайг байцааж магадгүй гэж санаа зовж байна.
Хичнээн жил өнгөрсөн ч хамаагүй харь оронд амьдрах ухаан орж ирдэг.
Ард түмэнд амьдрал бэлэглэсэн амьдралын усаар дүүрсэн нутагт
Эцэст нь “Иватэ”-ийн хятад үсгийг авч үзье. (Ива (岩) нь “хад”, te (手) нь “гар” гэсэн утгатай.)
Библид “хад” нь Есүс Христийг бэлгэддэг.
Мосе таягаараа хадыг цохиж, израильчуудад ус өгөв.
Иватэгийн “гар” (тэ) нь Мосегийн гар юм.
Ард түмэнд амьдрал бэлэглэдэг амьдралын ус энэ нутгаас гардаг гэсэн үг.
Энэ бол миний Иватэгийн тайлбар юм.
Иватэ олон ерөнхий сайдыг төрүүлсэн; Токио, Ямагучид л илүүтэй.
Цөөн хүн амтай хэдий ч Иватаас дөрвөн Ерөнхий сайд гарч ирсэн тул энэ бол тэнгэрийн ивээлтэй нутаг гэдэгт эргэлзэх зүйл алга.
(алга ташилт)
Одоогийн байдлаар Иватэ дүүрэгт хоёр солонгос пастор, хоёр япон пастор, мөн хоёр солонгос, хоёр япон эмэгтэй төлөөлөгчтэй дөрвөн сүм байдаг.
Энд Солонгос, Япон хоёр нэг болохын гүн утга учир байгаа гэж би бодож байна.
Өнөөдрийн цугларалт болох Ханамаки гэр бүлийн сүм бол том барилга юм.
Эндхийн үйлчилгээ долоо хоног бүр дүүрэн байдаг гэж найдаж байна.
Энэ цуглаанд зориулж өнөөдөр ашигласан сандлаа бүү холдуул.
Үйлчилгээний үеэр онцлох хоосон суудал байвал дээр нь чихмэл, баавгай, туулай тавь.
(инээв)
Гэрч нэр дэвшигчдийн нэрийг бичээд, тэдэнтэй мөргөж байна гэж бодсоор байвал бодит байдал болно.
Би Иватэ дүүргийн өсөлтийн төлөө залбирч байна.